GOMBROWICZ
WARSZAWSKI
W 1911 Witold ( lat 7) wraz z rodzicami i rodzeństwem przeprowadził się do Warszawy, na ul. Służewską 3 m. 4 ( dziś nie ma już tego pięknego domu - zburzony w czasie Powstania Warszawskiego). Gombrowiczowie zjeżdżali do Małoszyc tylko w czasie wakacji. Dzieci chodziły do szkół w Warszawie.
Na ul. Służewskiej mieszkali do 1934 roku , tam Witold Gombrowicz napisał "Pamiętnik z okresu dojrzewania".
W 1915 Witold poszedł do szkoły, przedtem chodził na prywatne lekcje donauczycielki p. Kiersnowskiej. Szkoła ta - gimnazjum filologiczne im.Św.Stanisława Kostki - mieściła się na ul. Brackiej 18, a następnie na ul. Traugutta róg Krakowskiego Przedmieścia ( obecnie budynek Uniwersytetu Warszawskiego, Instytut Filozofii i Socjologii).
W 1922 ukończył szkołę, zdał maturę i wstąpił na wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1927 jako magister prawa.
Maddy Maddy, pinterest.dk
W 1934 Gombrowiczowie ( matka, siostra Irena i Witold) przeprowadzili się na ulicę Chocimską 35.
Panie zamieszkały na I piętrze mieszkanie nr 4, a Witold w osobnej kawalerce na tym samym piętrze nr 15 mieszkał aż do wyjazdu do Argentyny 1 sierpnia 1939.
W tym mieszkaniu napisał "Ferdydurke” i "Iwonę, księżniczkę Burgunda". Dom stoi do dziś.
Wnętrze Ziemiańskiej na pastelu Józefa Rapackiego, 1926
pl.wikipedia.org
W latach trzydziestych Witold Gombrowicz "urzędował" wieczorami w kawiarniach literackich, "Ziemiańskiej" przy ul. Mazowieckiej i "Zodiaku" (nie ma ich obecnie), gdzie brylował w towarzystwie młodych literatów, a z zazdrosną nieśmiałością - jakże charakterystyczną dla niego - popatrywał na pięterko, gdzie spotykali się sławni wówczas "Skamandryci", czasem też grywał w szachy.
Tak więc, chociaż Gombrowicz nie urodził się w Warszawie, cała jego młodość, okres szkoły, studia i początki literackiej kariery są ściśle z Warszawą związane.
W Warszawie od 1981 roku jest na Marymoncie mała uliczka Witolda Gombrowicza, i od kilku lat jedno z warszawskich liceów nosi jego imię. Żaden przybytek kultury i nauki nie nosi jego imienia.
W Warszawie odbyło się natomiast kilka prapremier teatralnych jego utworów:
- 1957, Teatr Dramatyczny, “Iwona", reż. Halina Mikołajska, prapremiera polska,
- 1974, Teatr Dramatyczny, “Ślub", reż. Jerzy Jarocki, prapremiera w polskim teatrze zawodowym,
- 1980, Teatr Dramatyczny, “Operetka", reż. Maciej Prus, premiera warszawska,
- 1980, Teatr Studio, “Ferdydurke", adapt. i reż. Zbigniew Wróbel, prapremiera polska (?),
- 1983, Teatr Ateneum, “Pornografia", adapt i reż. Andrzej Pawłowski, prapremiera światowa,
- 1983, Teatr Nowy, “Historia", reż. Zbigniew Mich, prapremiera polska,
- 1984, Teatr Ateneum, “Trans-Atlantyk", adapt. ireż. Andrzej Pawłowski, premiera warszawska,
- 1991, Teatr Ateneum, “Kosmos", adapt. i reż. Andrzej Pawłowski, prapremiera światowa,
- 2000, Teatr Ateneum, “Opętani", adapt. i reż. Andrzej Pawłowski, premiera warszawska.
